πραπίδες

πρᾰπίδες, αἱ, dat.

A

πραπίσιν Pi.O.2.94

, [dialect] Ep. πραπίδεσσι (v. infr.):— poet.,

1 = φρένες, midriff, diaphragm,

βάλε . . ἦπαρ ὑπὸ πραπίδων Il. 11.579

, cf. 13.412, 17.349: then, since this was deemed the seat of mental powers and affections,

2 understanding, mind,

ἰδυίῃσι πραπίδεσσι 1.608

, 18.380, etc.;

περὶ μὲν πραπίδες, περὶ δ' ἐστὶ νόημα Hes. Th.656

; as the seat of desire, heart,

ἀπὸ πραπίδων ἦλθ' ἵμερος Il.24.514

; ἔσχεν ἄκοιτιν ἀρηρυῖαν πραπίδεσσιν wins a wife after his own heart, Hes.Th.608;

πάσῃσιν ὀρέξαιτο πραπίδεσσιν Emp.129.4

; πραπίδων πλοῦτος ib.2, cf. Pi.O.11(10).10, P.4.281; Trag. in lyr.,

εὖ πραπίδων λαχόντα A.Ag.380

, cf. 802, E.Andr.480: rarely in sg. πραπίς, ίδος, Pi.P.2.61, Fr.109, E.Ba.427 (lyr.), 999 (lyr.);

ἔργον ἐμῆς π. IG 14.1500

.